نغمه های الهی مولانا جلال الدین محمد و جبران خلیل جبران

در مقاله حاضر، پژوهشگر درصدد برآمده است تا هم آوایی دو نابغه ادبیات جهان، مولانا جلال الدین محمّد مولوی و جبران خلیل جبران را بشنود و آن را به گوش مشتاقان برساند.نیلبکی که جبران در پیامبر از آن یاد م یکند، همان نی است که مولانا مثنوی معنوی را سعی دارد عوامل سنگینی گوش « المواکب » با آن آغاز می کند. جبران در قصیده زیبایبشر در مقابل فریادهای نی الهی را بیان کند. در پیامبر، جبران خود را چنگی می داند که خداوند آن را می نوازد و در مثنوی، در داستان پیرچنگی، مولانا حقایقی را درباره انسان و ارتباط او با ذات هستی بخش بیان می کند و و  عشق که محور همه عالم است، در این نگرش کوتاه، قطعه شعر « نای » در قصیده « المواکب »  و مثنوی به مشام می رسد.